Peru deel 2, van 29 jan. t/m 6 febr. 2024 - Reisverslag uit Puno, Peru van Francine Bleeker-Schutte - WaarBenJij.nu Peru deel 2, van 29 jan. t/m 6 febr. 2024 - Reisverslag uit Puno, Peru van Francine Bleeker-Schutte - WaarBenJij.nu

Peru deel 2, van 29 jan. t/m 6 febr. 2024

Door: Francine

Blijf op de hoogte en volg Francine

06 Februari 2024 | Peru, Puno

Maandag 29 januari: Arequipa

Rond 10.00 uur arriveert de bus in Arequipa. Ik loop meteen naar de andere busterminal om alvast een busticket te kopen voor donderdag 1 febr. van Arequipa via Chivay naar Cabanaconde bij de busmaatschappij Transandina om 12.30 uur voor 28 sol Daarna probeer ik een Ubertaxi te bellen om me naar mijn hostel Pusary te brengen. Maar het lukt niet om met mijn uber app op mijn oude telefoon verbinding te krijgen. Dus ik ben genoodzaakt om een geautoriseerde taxi te nemen wat me 12 sol kost voor een afstand van 4 km. De eigenaar van het hostel Christiano doet de deur open. Het hostel zit op de 2de verdieping. Ik moet 15 min. wachten want mijn kamer is nog niet klaar. Ik krijg een kamer met stapelbed voor mij alleen (i.p.v. een slaapzaal met 6 bedden op een kamer van 20 m2 , wat ik geboekt had).Daar ben ik wel blij mee. Maar jammer genoeg zitten de wc's en douches buiten, in een ander gebouw. Ik kan ook gebruik maken van de keuken, al ziet het er momenteel niet echt opgeruimd uit. De eigenaar en zijn gezin gebruiken hem ook. Er logeren hier ook een Frans gezin en twee Duitse vriendinnen. Daarna ga ik op stap. Het hostel ligt vlak bij het centrum. Arequipa ligt op 3200 m. hoogte en wordt de witte stad genoemd omdat veel gebouwen bestaan uit wit vulkanisch gesteente. Het heeft een historisch centrum. Ik loop eerst naar de Plaza de Armas met palmbomen, bloemen, fontein en bogen. Het is niet veranderd sinds ik 16 jaar geleden hier ook was als uitje, toen ik als vrijwillige fysiotherapeut in Cuzco heb gewerkt. Op dat plein staat ook de Basilica kathedraal van Arequipa wat de mooiste kathedraal van Peru is, uit de 17de eeuw Verder zijn er verschillende markten zoals de Mercado San Camilo wat een grote markt is van 450 m. Het is druk in het centrum met winkelende mensen. Het doet westers aan maar er lopen wel enkele inheemse mensen, maar dat zijn m.n.. verkopers van ijsjes en souvenirs. De vrouwen hebben lange zwarte vlechten en dragen een velourse plooirok , witte kanten blouse, witte maillots en een hoed. Buiten is het zonnig en warm. Gelukkig kom ik een telefoon winkel van Movistar tegen bij wie ik heb laten uitzoeken waarom ik geen internet kan ontvangen en niet kan bellen met de telefoon waarin ik een Peruaanse simkaart heb laten plaatsen. Nu bleek dat ik 2 simkaarten in mijn telefoon had nl. één nog van Ecuador ( oud en leeg) en één van Peru ( nieuw en opgewaardeerd) . Toen die oude Ecuadoraanse simkaart was verwijderd, was het euvel verholpen. Eindelijk iemand die me goed geholpen heeft. Het is nog steeds geen pretje om met die blaar onder mijn rechter voet te lopen . Voor de 2de keer neem ik die 's avonds in mijn hostel onder handen . ' s Avonds maak ik in de keuken een vis-salade klaar. Doordat het hier dan afkoelt kun je niet lang buiten zitten Dat is jammer, maar op mijn kamer kan ik ook zitten in een hele grote blauwe fauteuil

Dinsdag 30 januari: Arequipa:

Het matras was erg hard evenals het kussen, maar er heb er gelukkig geen nekpijn van gekregen. Om 7.15 uur sta ik op en doe weer eens mijn oefeningen want die kon ik in Huacachina niet doen omdat ik in een dorm sliep. Ondertussen luister ik naar radio 1 en ben weer op de hoogte van het laatste nieuws van Nederland en de rest van de wereld. Na me gedoucht te hebben ga ik ontbijten op het buitenterras onder de parasol want om 9.00 uur was het al aardig warm. Rond 10.30 uur ga ik op stap. Gelukkig heb ik minder last van mijn blaar, dus de ingreep heeft geholpen .Ook vandaag is het zonnig en warm. Ik loop eerst naar de het Yanahuara park. Dit is een mooi park met grote palmbomen en een oude witte kerk " Iglesia de Yanahuara" met een mooie gevel. Ook bevindt zich daar een oude muur met bogen met uitzicht op de stad en de Misti vulkaan . Daarna loop ik naar Mundo alpaca = het alpaca textiel museum. Hier heb ik weer nieuwe interessante dingen geleerd nl. de verschillen tussen:

  • vicuna: dit dier heeft de kleinste en fijnste vezel. De stof is ook erg duur.
  • guanaco : dit dier kan leven op zeeniveau en in de Andes boven 4600 m.
  • lama : dit is een echt pakdier dank zij zijn grootte. Er zijn 2 soorten lama's nl.de Qara = heeft een korte vacht en de Chaku heeft een dikke wollige vacht wollig.
  • alpaca : 80% v.d. populatie leeft in centraal en zuid Amerika. Zij leven tussen een hoogte van 2.500 -4.500 m. Ze zijn in 24 verschillende kleuren. Er zijn 2 soorten Alpacas: de huacaya (kortere en dichtere wol) en Suri (lange glanzende zachte wol)
  1. En cashmere komt van de Kashmir geit
  2. en mohair komt van de angora geit.

Daarna loop ik naar het Santa Catalina klooster want ik had gelezen dat hier om 15.00 uur de gratis city tour zou vertrekken, maar dat bleek foute informatie te zijn. Na veel navraag kom ik erachter dat hij begint in een klein straatje naast de basilica kathedraal. Helaas kon ik vanmiddag niet meer mee, want je moest je van te voren opgeven. Dat heb ik dan ook meteen gedaan en nu kan ik morgenochtend om 10.00 uur mee. Op straat zie je veel fruitstalletjes waar ze ook tuna's = cactusvijgen verkopen voor 1 sol = €0,25. Ze schillen hem ook nog voor je en dan kun je hem in een plastic zakje opeten. Veel mensen zijn er hier dol op, ik niet zo zeer. Hier kun je zelfs voor €0.75 een groot soft ijsje kopen: heerlijk bij deze zomerse temperaturen. Daarna loop ik door naar de Claustros de la Compania de Jesus. Dit is een kerk en klooster gebouwd rond 1580 in barokstijl. Erg mooi ! Als afsluiting van de middag ga ik nog een tijdje op de Plaza de Armas zitten. Dit is een trefpunt voor zowel de lokale bevolking als de toeristen . Er valt veel te zien. De hele dag loopt de politie hier te fluiten tegen verkopers van allerlei snuisterijen, wat niet toegestaan is. Maar ze trekken zich er niets van aan en gaan gewoon door met venten. Er komt ook een verkleed en geschminkt groepje langs in traditionele kleding die op traditionele Peruaanse muziek dansen. Je hebt hier een echt vakantie gevoel. Terug in mijn hostel komt er geen water meer uit de kraan. Dit schijnt wel vaker voor te komen dat men gedurende een aantal uren, voor een bepaalde deel van Arequipa, de watertoevoer afsluit. Gelukkig duurt dit maar 3 uur. Het is maar goed dat een bezoek aan de Machu Picchu niet op mijn planning staat gedurende deze reis, want de kans is groot dat alle reserveringen voor de Machu Picchu geannuleerd worden aangezien ze deze historische site tijdelijk willen sluiten. Bewoners voeren er al 4 dagen actie tegen wat ze de privatisering noemen van de ticketverkoop. Door die protesten moesten afgelopen zaterdag al bijna 700 toeristen worden geëvacueerd. Inmiddels is de Machu Picchu weer open.

Woensdag 31 januari : Arequipa:

Het ontbijt bestaat uit een klein pannenkoekje met 2 stukjes banaan met een beetje chocolade saus erover heen. Gelukkig krijg ik er een tweede bij. Daarna loop ik richting de basiliek waar om 10.00 uur de "free tour Arequipa city" begint. John is de Peruaanse gids voor het Engels sprekende groepje. Het doet het met veel enthousiasme. Zo vertelt hij dat veel katholieke rituelen en hun uitdrukkingen resten dragen van de Inca cultus van de zonnegod Inti, eerbied voor de Pachamama (moederaarde) en andere natuur elementen. Voor een deel bezoeken we dezelfde bezienswaardigheden die ik gisteren ook al heb gezien, maar nu krijg ik tekst en uitleg erbij , wat het extra interessant maakt. Om 12.30 uur is het afgelopen . 's Middags ga ik nog wat geld pinnen en naar de Mercado San Camilo. Eigenlijk wilde ik ook het Santa Catalina klooster bezoeken , maar ik vind de entree prijs te hoog. En daarvoor in de plaats breng ik mijn tijd door met mensen kijken op de Plaza de Armas. De bewolking neemt verder toe en het wordt wat frisjes zodat ik weer eens mijn dun jackje aan moet doen. Arequipa zit er bijna op. Ik vond het een mooie en sfeervolle stad. Morgen neem ik de bus naar Cabanaconde, wat in de Colca Canyon ligt. Hier kan ik weer wat trekkingen doen in de bergen. Het blijft een leuke afwisseling !!

Donderdag 1 februari : van Arequipa naar Colca de Canyon:

Aangezien de eigenaars van het hostel uit zouden gaan, moest ik om 7.30 uur ontbijten en om 10.00 uur uitchecken en naar de busterminal gaan waar ik pas om 12.30 uur de bus zou hebben . Maar het liep toch anders. De eigenaresse had pas om 8.00 uur het ontbijt klaar. En uiteindelijk hoefde ik pas om 12.00 uur uit te checken omdat hun auto problemen had en naar de garage moest waardoor ze pas 's middags weg konden. Dus daar had ik geluk bij. Daardoor kreeg ik ook de gelegenheid om de kerkdienst van mijn zwager te downloaden en een deel daarvan te bekijken. En daar zat ik dan al snotterend onder de parasol in Arequipa. Om 11.45 uur bel ik een Uber taxi, die al snel komt . Ik hoefde nu maar 8 sol te betalen. Aangekomen op de terminal moet ik weer eventjes zoeken waar de bus van busmaatschappij Transandina stond die naar Chivay en Cabinaconde gaat, maar ik was nog op tijd . Ik zit op stoel 12. Er komt een oud inheems vrouwtje naast me zitten. Het was in Arequipa warm en zonnig maar het weer wordt steeds slechter. Eerst neemt de bewolking toe, daarna begon het te regenen en tenslotte te sneeuwen. Tijdens de rit schrijf ik mijn belevenissen op en lees mijn aantekeningen die ik heb gemaakt van de Colca Canyon. Dus ik verveel me niet. Rond 16.30 uur komen we in Chivay aan. Daarna rijdt de bus door naar Cabanaconde. De natuur wordt steeds ruwer met hoge bergen begroeid met mos, rotsen, kabbelende beekjes die naar beneden komen. En de weg slingert behoorlijk. Maar het wordt ook veel groener. De natuur met die diepe kloven is heel bijzonder. We komen ook langs de Cruz del condor waar condors vliegen. Langzamerhand gaat het schemeren . De bus wordt steeds leger want steeds meer lokale bewoners stappen uit de bus . Om 18.40 uur zet de bus mij af bij hostal Pachamama. Het is een gezellig ingericht hostel. Ik krijg kamer 4 met 2 bedden . De douche en wc bevinden zich 2 deuren verder. Eerst ga ik pizza in het hostel eten en daarna wat boodschappen halen. Vervolgens ga ik uitzoeken wat ik morgen ga meenemen in mijn paarse rugzak tijdens mijn hike naar Sangalle. Hopelijk is het morgen droog en zonnig , maar ze geven regen en onweer op en dat vind ik niet prettig.

Vrijdag 2 februari: één daagse Colca Canyon trekking : heen en terug van Cabanaconde naar Sangalle (Oasis) , 2x5km:

Ik sta om 7.00 uur op en doe mijn oefeningen. Het lijkt erop dat ik de enige ben die de badkamer gebruik want hij is nooit bezet. Het ontbijt is inclusief en goed verzorgd met eigen gebakken heerlijk brood en een omelet. Om 8.45 uur ga ik lopen. Bij Mirador Cejana begint het pad naar Sangalle. Het eerste half uur is het nog vrij vlak. Op een gegeven moment kom ik bij een controle post waar ik verplicht een entree ticket voor de Colca Canyon moet kopen voor 70 sol. En vanaf dat punt gaat het pad alleen maar naar beneden gedurende 3,5 uur (5 km ) want Cabanacode ligt op 3287 meter en Sangalle op 2100 m. Het is best lastig lopen omdat het pad bezaaid is met kleine en grote stenen, waarop je makkelijk uitglijdt. En dat is me ook 2x gebeurd. Ik was blij dat ik een stick had meegenomen. Ik kom maar een handvol mensen tegen . Wel ontmoet ik beladen paarden die heel handig de treden aflopen .Ook zie ik een Peruaan die met een nieuwe flat screen TV naar beneden loopt: hoe durft hij !!. Maar het uitzicht is prachtig. Je loopt richting de rivier die beneden door de Canyon loopt. En daar bevinden zich ook diverse kleine dorpjes in een oase van groen . En de bergen hebben verschillende kleuren. En met de wolken die soms tussen of boven de bergen hangen en de paden die als strepen over de bergen heen lopen is het adembenemend . Het is veel warmer dan men opgeeft en ik loop de hele route in korte broek en T shirt. Zo naar beneden lopend realiseerde ik me dat ik straks ook dat hele stuk naar boven moet lopen . Maar zoals altijd wil ik de hele route lopen , al was het uitzicht beneden minder mooi dan boven . Daar kreeg ik op de terugweg wel behoorlijk spijt van. Want op de terugweg heb ik van 13.15 uur tot 17.30 uur alleen maar geklommen . Er hing toen ook onweer in de lucht waardoor het erg vochtig en benauwd werd. Gelukkig bleef het bij een paar spatjes. Op de terugweg kom ik een Europeaan tegen die het ook zwaar had. Een Peruaan met paarden bood zijn paard aan om me naar boven te brengen, maar die heb ik afgeslagen. Op sommige stukken ging ik tellen tot 50, waarna ik stil moest staan of gaan zitten om weer op adem te komen. Maar wat was ik blij toen ik weer terug was in Cabanaconde. Ik was kapot . Toen begon het ook wat harder te regenen en af te koelen. Maar ik had mijn doel bereikt en het was schitterend. 15 jaar geleden, toen ik als vrijwillige fysiotherapeut in Cuzco werkte, ben ik ook 1 dag met een bus excursie vanuit Arequipa naar de Colca Canyon gegaan en heb toen een bezoek gebracht aan de condors. En toen vond ik het al een groot avontuur, maar zo'n hele dag hiken is veel mooier (en ook vermoeiender). Na wat gegeten te hebben , ga ik even op mijn bed liggen om uit te rusten en me mentaal weer voor te bereiden op de twee daagse hike die ik morgen en overmorgen ga maken naar Llahuar. Aangezien ik in Llahuar overnacht, moet ik ook extra kleding en toiletspullen meenemen en natuurlijk ook regenkleding want elke dag voorspellen ze in de middag regen en onweer. Mijn koffer kan ik hier opstallen. Er bestaat ook nog een mogelijkheid om morgenochtend eerst om 6.30 uur naar Cruz de condor te gaan om de Andes condors in de kloof te zien vliegen (hebben een spanwijdte van drie meter) . Maar daar zie ik toch vanaf want dat heb ik 15 jaar geleden gezien en ik heb geen zin om zo vroeg op te staan en daarna naar Llahuar te lopen. Ook stuur ik nog enkele WhatsApp berichten naar mijn hostel in Puno en de busonderneming om er zeker van te zijn dat deze overmorgen door kunnen gaan tussen Cabanaconde en Chivay en van Chivay naar Puno, want in Lluhuar schijnt er geen internet te zijn. Uiteindelijk ga ik pas om 23.30 uur naar bed.

Zaterdag 3 februari: 2de dag in de Colca Cayon ; trekking van Cabanaconde naar Llahuar lodge. 10 km:

Gelukkig heb ik reactie gekregen van de busmaatschappij en van het hostel in Puno waardoor ik weet waar ik aan toe ben. Na het ontbijt wordt mijn koffer opgeslagen en ga ik om 9.30 uur van start met mijn trekking naar Llahuar. Ik zie voor het eerst het stadje Cabanaconde met de Plaza Principal en de kerk San Pedro de Alcantara. Ook vandaag is het mooi weer, maar ook nu voorspellen ze onweer en regen . Ik ben blij dat ik niet naar de condors ben gegaan , want nu heb ik alles geregeld. De trekking naar Llahuar begint bij de mirador Achachihua. Terwijl ik daar mijn pijpen van de afritsbroek haal, spreek ik een Peruaan die het onverstandig vindt dat ik alleen deze lange route loop. Hij wil me wel vergezellen , maar ik bedankt hem hiervoor. Ook op deze route kom ik weinig mensen tegen, mogelijk zijn ze vroeger vertrokken. Ook deze trekking is prachtig met zicht op de bergen en de diepe ravijnen waar de Colca rivier, met veel geweld, doorheen stroomt. Ik moet deze rivier 2x oversteken via een brug. Deze route is veel afwisselender dan gisteren: wel overwegend naar beneden, maar soms ook omhoog of vlak. Uiteindelijk kom ik om 15.45 uur aan bij Llahuar lodge. Het begint dan net te regenen. Ik heb daar een huisje/ cabine , maar daarvoor moet ik weer heel veel trappen naar beneden lopen vanaf het restaurant. In het restaurant is er gelukkig wel wifi, maar niet in de huisjes. In de huisjes is wel licht en elektriciteit i.t.t. wat ik gelezen had. Er zijn hier ook thermaal baden maar die stellen niet veel . Ik ga alleen met de voeten in het thermaal bad met de paraplu boven me i.v.m. de regen. Ik moet bij het restaurant meteen opgeven wat ik vanavond wil eten en hoe laat ik wil ontbijten, want in de buurt zijn geen andere restaurants en winkels. Ik spreek daar enkele mensen die dezelfde route hebben gelopen , maar geen van allen gaan dezelfde route teruglopen omdat ze last van hun voeten, knieën of rug hebben. Ze zijn aangewezen op een dure taxi omdat er op zondag geen bus rijdt, alleen op maandag en donderdag. Om 18.30 uur is het avondeten , boven in het restaurant. Ik heb soep besteld, een omelet met rijst en coca thee na. Het is gezellig om gezamenlijk te dineren . Terug in mijn huisje krijg ik het aan de stok met de ventilator die niet uit wil. Maar gelukkig stopt hij ook als ik het licht uit doe om te gaan slapen.

Zondag 4 februari : derde dag Colca Canyon , hike terug van Llahuar naar Cabanaconde:

Ik heb goed geslapen en na mijn ochtend gymnastiek en een warme douche ben ik weer fit. Ik pak alles weer in mijn rugzak en loop daarmee weer al die trappen op naar het restaurant. De meeste gasten hebben opgegeven dat ze om 8.00 uur willen ontbijten. Het ontbijt bestaat uit 2 pannenkoeken met schijfjes banaan. Ik heb daarna nog steeds honger en vraag een extra pannenkoek. En ik krijg er meteen twee, waarvoor ik wel extra moet betalen. Na mijn rekeningen betaald te hebben, ga ik om 8.30 uur lopen, terug naar Cabanaconde. Het is al vroeg zonnig en ik start al in korte broek en topje. De andere 5 gasten hebben gezamenlijk een taxi genomen om 9.30 uur, waarvoor ze 250 sol moeten betalen. De hond van het hostel blijft me volgen ondanks dat ik hem laat weten dat hij terug moet gaan. Het eerste stuk naar de brug gaat vnl. naar beneden, en na de brug gaat de weg omhoog. Hier passeert mij ook de taxi met de hostel gasten. Ik ben me bewust dat er ergens een bord staat met Cabanaconde erop , waar ik het bergpad moet volgen. Maar ik ben er toch straal voorbij gelopen en zag toen op mijn navigator dat ik om 18.30 uur aan zou komen i.p.v. om 16.30 uur. Toen wist ik dat ik fout zat, maar Maps.Me stuurt me naar boven terwijl ik helemaal gaan pad zie. Gelukkig komt daar net een vrachtauto aan, die ik een stopteken geef. Zij zeiden dat ik een stuk terug moest. Ik kreeg van hen een lift van 0,5 - 1km, terwijl de 2 jongens gingen lopen naar dat punt. Heel aardig van hun !. En ze gaven me het advies dat ik beter een taxi kon nemen naar Cabanaconde en ze vragen of ik voldoende water en te eten bij me heb. Maar wat ik in mijn hoofd heb wil ik altijd graag verwezenlijken, en toen ze me afzetten begon ik met mijn 4,5 uur durende klimpartij. Het was best zwaar, maar het was minder steil als eergisteren van Sangalle naar Cabanaconde. Ook nu was het bloed heet. Ik kom nu wat meer vnl. jonge mensen, tegen die naar beneden lopen naar Llahuar, ca. 10 personen, maar ik ben de enige die naar boven loop. Ik vraag me af of ik gek ben of de anderen ziek, zwak of zielig zijn. Ik moet wel regelmatig stoppen om op adem te komen, en dan ging ik op een steen zitten en genoot van het prachtige uitzicht. Ik wist van de heen weg dat er nog een vlak stuk zou komen en daar putte ik weer moed uit om door te klimmen. Dat vlakke stuk duurde 45 min. lopen tot aan de rivier. Daar heb ik mijn lunch-stop gehouden en toen moest ik de volgende berg beklimmen. Mijn tempo nam wel wat af. Ik had wel het geluk dat er meer bewolking kwam in de middag en dat het licht begon te waaien. Ook nu hoorde ik rond 15.00 uur onweer op afstand , maar ook nu zette het gelukkig niet door en bleef het helemaal droog. Om 17.00 uur kwam ik , helemaal gesloopt, aan in mijn hostel in Cabanaconde. Ook nu kreeg ik kamer 4 toegewezen en kon ik mijn opgeslagen trolleytas pakken. Het was maar goed dat ik als ontbijt 4 pannenkoeken had gegeten want de rest van de dag heb ik maar 1 klein broodje en een halve banaan gegeten, want ik had totaal geen honger, wel dorst. En toen ik terug was heb ik eerst 1 liter water gekocht, koffie gemaakt en 1 liter drinkyoghurt tot me genomen. Ben op mijn bed gaan liggen en 2 uur geslapen. Toen werd ik weer een beetje mens en kon ik me weer gaan voorbereiden op de dag van morgen waarop ik weer ga verkassen naar Puno.

Maandag 5 februari: van Cabanaconde naar Puno;

Om 6.45 uur sta ik aardig fris op. Ik heb nergens last van d.w.z. totaal geen lichamelijke pijntjes en daar ben ik wel blij om. Na een warme douche en een goed ontbijt loop ik naar de Plaza principal waar de bus van busonderneming Andalusië om 9.30 uur naar Chivay vertrekt. Het is vandaag nevelig en duidelijk koeler dan gisteren. Dus ideaal reisweer. De bus doet er 1,5 uur over. Veel lokale inwoners stappen in en uit. Op een gegeven moment komt een oud gerimpeld grijs vrouwtje van 80 jaar naast me zitten. Ze heeft de traditionele kleren aan , een draagdoek op de rug en een sombrero. Ze vind het leuk om met me te praten. Ze vertelt dat ze geboren en getogen is in hetzelfde dorp, dat ze alleen maar mais, aardappels en bonen eet. Zij gaat naar haar kinderen in Chivay. Met haar toestemming mocht ik een paar selfies met haar maken. Ik heb haar wat geld gegeven zodat ze ook wat boodschappen kan kopen. Ze was hier erg gelukkig mee. Aangekomen bij de terminal in Chivay stappen we alle twee uit en nemen afscheid. Vervolgens moest ik in Chivay naar de Plaza de Mayor gaan waar ik om 13.00 uur de bus naar Puno had gereserveerd. Ik zou voor 2 sol ( €0,50) een tuktuk kunnen nemen , maar het was maar 15 min. lopen. Er was daar toevallig ook een buiten markt gaande, wat ik altijd erg leuk vind om over heen te lopen en heb nog wat fruit gekocht. Op de Plazo de Mayor zit het kantoortje van Nativo bus, waar ik mijn trolleybus en rugtas kon achterlaten zodat ik nog wat rond kon lopen in Chivay. In dit dorp wonen heel veel mensen die in traditionele kleding rondlopen. Om 13.00 uur kunnen we instappen . We gaan met zo'n 10 mensen naar Puno in een grote bestelbus . Het Nederlands-Griekse stel, wat ik ook ontmoet had in Llahuar lodge, zitten ook in het busje. De reis duurt 6 uur. We maken onderweg 3 stops: 1ste stop bij het Patapampa uitzichtpunt op 4900 m. hoogte, waar je bij helder weer verschillende vulkanen kunt zien, nu dus niet. Ook staan hier veel Apachetas. Dit zijn kleine stenen torens die reizigers in de oudheid achterlieten als offers aan de goden om hun terugkeer veilig en gezond te garanderen. 2de stop bij restaurant Patawasi ( Pampa Canahuas) en 3de stop bij Lagunillas met uitzicht op kleine meren. Het is daar koud en regenachtig, waar ik niet op gekleed was. Het landschap verandert sterk van Canyons, naar kale vlaktes en groene weilanden met schapen, vicuñas en armoedige huisjes. Ik schrijf mijn belevenissen op in Evernote , al rammelt de bus behoorlijk door het slechte wegdek. De gids legt uit wat er in deze omgeving te beleven is. Rond 19.00 uur arriveren we in Puna. Ik logeer daar in hostal Oscar inn. Maar er ontstaat een discussie als de chauffeur mij wil afzetten op een plek die niet overeen komt met de plek die Maps.Me aangeeft dat hostal Oscar inn ligt. Maar hij is met me meegelopen en toen bleek dat hij gelijk had en Maps.Me fout zat. Ik heb daar een grote kamer met een 1 pp bed en een 2 pp bed en een eigen badkamer en een grote flat screen TV. Het is hier wel koud zowel op mijn kamer als buiten. Morgen moet ik weer de lange broek aan en een trui. Op de TV zie ik dat er in de buurt van Lima een hitte golf is. Wat kan de temperatuur hier wisselen !!!

Dinsdag 6 januari: Puno:

Het ontbijt in het hostel is op de 4de verdieping. De hele ochtend regent het hier en het is frisjes. Gelukkig had ik me voorgenomen om vandaag mijn verhalen voor mijn weblog af te maken zodat ik ze vandaag nog de lucht in kan sturen. Dus dit doe ik half onder de dekens van mijn bed. Vanmiddag ga ik de stad Puno bekijken. Voor het eerst in lange tijd heb ik mijn lange broek, vest en sokken en dichte schoenen en regenjas aangedaan. Maar gelukkig was het op dat moment droog en scheen af en toe de zon, al was het toch nog fris. Ik heb mooie kerken gezien, zoals de Templo San Antonio de Padua op Plaza Mayor en de kerk van San Juan Bautista (Santuario de la Virgen de la Candelaria)in Parque Pino . Op de plaza mayor zaten veel lokale mensen in het zonnetje evenals op de trappen voor de kerk. Ook in de winkelstraten lopen veel mensen. Er zitten veel winkeltjes waar ze brood verkopen , en dat komt goed uit. Tevens stap ik een Claro telefoon winkel binnen om te informeren waarom ik naast mijn 50 plus abonnement ,ook Claro links boven in mijn scherm krijg. Maar hij heeft er naar gekeken maar het was onschuldig en had geen gevolgen , zei hij. Ook zijn er diverse grote markthallen waar ze groenten, vlees en fruit verkopen. Daarna loop ik naar het Titicacameer, dat het hoogst gelegen meer van de wereld is en ligt op 3800 m. hoogte. Er staan daar veel souvenir kraampjes, maar ze hebben niets te doen. Er ligt ook een houten loopbrug/promenade over het water, die “Malecon” heet. Aan het eind zie je een hele nieuwe wijk tegen de berg aanliggen. Het is te laat en te fris om met een boot naar de Uros eilanden te gaan, maar dat ga ik wel doen in Copacabana in Bolivia. Van 2-10 februari is het Fiesta de la Candelaria” in Puno . Dit is een festival vol cultuur, dans en muziek, als eerbetoon aan de Maagd van La Candelaria. Zij wordt sterk geassocieerd met de "Pachamama" ("moeder aarde"), dus vertegenwoordigt zij vruchtbaarheid en zuiverheid. Helaas heb ik dit mis gelopen. Aan het eind van de middag begint het weer te regenen. Ik was nog van plan om wat etenswaar te kopen van het laatste Peruaanse muntgeld, maar ik kom geen supermarkt meer tegen en het werd kouder en frisser en toen ben ik maar naar mijn hostel teruggelopen. Op mijn kamer heb ik koffie gemaakt en wat gegeten. 's Avonds lees ik de opgeslagen gegevens over Bolivia, want morgen ga ik naar Copacabana in Bolivia waarvoor ik vroeg op moet staan. De bus vertrekt om 6.30 uur en duurt 4,5 uur. Dus dat wordt mijn 4de Zuid Amerikaanse land wat ik op deze reis ga bezoeken. Het schiet al op.

Dit zijn dan weer mijn belevenissen in Peru. Het is een land met grote contrasten qua weer en natuur. Jullie hebben al de nodige foto's gezien op facebook. Maar de foto's op mijn weblog komen nog.

Groetjes van Francine


  • 07 Februari 2024 - 15:40

    Adri Luijpers:

    Dat zijn weer heel wat belefenissen.

    Knap dat je het zo vol kan houden van s'morgens vroeg tot s'avonds maar door kan gaan. Ok mooi dat je veel foto's stuurt kunnen we je goed volgen . Geniet ze.

    Groetjes , Adri


  • 07 Februari 2024 - 19:19

    Netty Aarendonk:

    Dag Francine, elk verslag en ik lees ze met interesse en veel plezier, stijgt mijn bewondering voor jou. . Ongelooflijk wat jij onderneemt en meemaakt. Echt hardstikke mooi en vaak gedurfd. Blijf gezond en sterk en vooral geniet van deze mooie reis. Warme groet uit ijsselstein, liefs Netty


  • 09 Februari 2024 - 11:36

    Theo :

    Hoi Francine bedankt maar weer voor je Peru rapportage .

    Geweldige verslagen, maar vooral het gemak van jou om op

    alle situatie ,zo ver vanhuis, om te gaan,toppie ! Blijf genieten,

    wij genieten van Beppie Kraft karnaval - Maastricht.

    Grt. Theo [e-38] Gerrie


  • 10 Februari 2024 - 21:44

    Ria:

    Wat een afwisselende ervaringen in Peru. Ik houd soms mijn hart vast als ik al je avonturen lees.

    Maar gelukkig geniet je er zeer van!

    Nog veel reisplezier! Ria

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Francine

Ik ben een vrouw en gepensioneerd fysio-manueeltherapeut

Actief sinds 04 Nov. 2023
Verslag gelezen: 245
Totaal aantal bezoekers 3600

Voorgaande reizen:

04 November 2023 - 31 December 2023

Mijn eerste reis

Landen bezocht: